Elektrowóz BR 194 126
1859,00zł
ESU 31123
Model został wyprzedany i nie będzie już w sprzedaży, nie ma możliwości sprowadzenia go. Produkt archiwalny.
Artykuł modelarski przeznaczony dla osób powyżej 8 roku życia.
Model do składania, nie wymaga sklejania ani malowania.
Potężne lokomotywy E94 zostały opracowane przez Deutsche Reichsbahn-Gesellschaft (DRG) jako silniejszy i szybszy następca E93. Dostawa rozpoczęła się dopiero w 1940 r., Tj. W czasie II wojny światowej. Ponieważ E94 jako seria ważna dla wojny (KEL 2) nie podlegała zamrożeniu dostaw, do końca wojny wykonano 146 egzemplarzy 3300 kW i sześcioosiowego pojazdu o prędkości 90 km / h. Już w 1946 r. Ukończono budowę maszyn, a DB oddał do użytku kolejne 49 lokomotyw do 1956 r. Ostatnie 23 lokomotywy miały moc 4680 kW, zostały zatwierdzone na prędkość 100 km / h od 1968 r. I, ze względu na uderzające różnice techniczne, zostały wymienione jako podserii E94.2 (później 194,5). 44 lokomotywy pozostały w Austrii, przetoczono je jako seria 1020 i zostały mocno przerobione przez ÖBB w latach 60. Większość E94 pozostających na terytorium radzieckiej strefy okupacyjnej została przewieziona do Związku Radzieckiego i wróciła do DR dopiero w 1952 r. Odnowiono 23 egzemplarze i wykorzystano je przede wszystkim w pociągach ciężkich pociągów towarowych, ale także wielokrotnie przed ciężkimi pociągami ekspresowymi. Domeną DB-E94 (później 194) był również transport towarów ciężkich, ale ciężkie lokomotywy były również wstępnie załadowane jako usługi napełniania lokalnych pociągów, które czasami składały się tylko z dwóch par samochodów kabrioletów, co czyni lokomotywę cięższą niż zestaw samochodowy. DB zrezygnował z krokodyli od 1985 r., Podczas gdy DR do 1990 r., A ÖBB nawet ufały niezawodnym lokomotywom do 1995 r. Zachowano 15 egzemplarzy E94 i 18 egzemplarzy 1020, z których niektóre działają nie tylko dzisiaj, ale są również wykorzystywane przez prywatne koleje prawie codziennie.
ESU upamiętnia teraz sześcioosiowe pojazdy, często nazywane niemieckimi krokodylami ze względu na ich przegubową trzyczęściową konstrukcję. Model ESU ma bardzo szczegółową metalową obudowę, a także trzpienie wykonane z metalu. Liczne osobno przymocowane części wykonane z metalu i plastiku zapewniają mocne wrażenie modelu w modelu. Specyficzne dla epoki różnice między lokomotywami są oczywiście odzwierciedlone na metalowym podwoziu. Uderzająca jest różna liczba piaskownic, reprodukcja drewnianych i metalowych schodów na dachu i oczywiście konstrukcja lamp. Oczywiste jest, że lampy są wolnostojące. Filigranowe pantografy można indywidualnie podnosić i opuszczać zdalnie z centrum sterowania. Światła manewrowe (pojedyncze światło po obu stronach) i oświetlenie kabiny można włączać osobno. Najważniejszym punktem lokomotywy z epoki IV są oryginalne lampy rozruchowe zamontowane po prawej stronie przez DB w kierunku jazdy na zewnętrznych końcach środkowej sekcji ramy, które można przełączać osobno. Lokomotywa jest również wyposażona w czujniki hałasu związanego z sytuacją na zakrętach, dekoder LokSound V4.0 M4 z dwoma głośnikami i zasobnikiem energii, który zapewnia bezpieczną pracę nawet na brudnych szynach lub długich trasach przełączania. Dzięki funkcjonalności RailCom Plus® lokomotywa automatycznie rejestruje się w odpowiednich centrach sterowania (np. ESU ECoS). Można również znaleźć uniwersalną elektronikę z szlifierką wtykową i uniwersalnymi zestawami kół, które sprawdziły się w innych lokomotywach ESU w E94. Dekoder LokSound oczywiście słyszy oryginalne dźwięki jazdy E94. Aby zapewnić wystarczająco dużo miejsca dla głośnika i jego kapsuły dźwiękowej, w każdym wózku znajduje się kompaktowy silnik zworowy z kołem zamachowym i napędza dwie osie. Cztery opony trakcyjne zapewniają, że lokomotywa przykłada również swoją moc do szyn. Osie centralne są sprężynowane dla idealnego zużycia energii.
Model
Metalowa obudowa i podwozie
Małe części wykonane z mosiądzu i plastiku przymocowane osobno
Wolnostojące uchwyty i latarnie
Bufor wiosenny
Standardowy wałek sprzęgła z prowadzeniem ogniwowym zgodnie z NEM 652
Wspomagane silnikowo podnoszenie i opuszczanie pantografów
Dwa silniki ze zworą dzwonową z kołem zamachowym
Cztery osie napędzane kardanem i przekładnią ślimakową
Cztery pierścienie
Uniwersalna elektronika
Zmiany białego / czerwonego światła, oświetlenie kabiny, światła manewrowe
Sterowanie za pomocą dekodera ESU-LokSound V4.0 M4 z wysokiej jakości głośnikiem
Czujniki krzywej
Kondensator pamięci „PowerPack” do nieprzerwanego zasilania
Długość ze zderzakami 213,8 mm
Minimalny promień 360 mm
Model do składania, nie wymaga sklejania ani malowania.
Potężne lokomotywy E94 zostały opracowane przez Deutsche Reichsbahn-Gesellschaft (DRG) jako silniejszy i szybszy następca E93. Dostawa rozpoczęła się dopiero w 1940 r., Tj. W czasie II wojny światowej. Ponieważ E94 jako seria ważna dla wojny (KEL 2) nie podlegała zamrożeniu dostaw, do końca wojny wykonano 146 egzemplarzy 3300 kW i sześcioosiowego pojazdu o prędkości 90 km / h. Już w 1946 r. Ukończono budowę maszyn, a DB oddał do użytku kolejne 49 lokomotyw do 1956 r. Ostatnie 23 lokomotywy miały moc 4680 kW, zostały zatwierdzone na prędkość 100 km / h od 1968 r. I, ze względu na uderzające różnice techniczne, zostały wymienione jako podserii E94.2 (później 194,5). 44 lokomotywy pozostały w Austrii, przetoczono je jako seria 1020 i zostały mocno przerobione przez ÖBB w latach 60. Większość E94 pozostających na terytorium radzieckiej strefy okupacyjnej została przewieziona do Związku Radzieckiego i wróciła do DR dopiero w 1952 r. Odnowiono 23 egzemplarze i wykorzystano je przede wszystkim w pociągach ciężkich pociągów towarowych, ale także wielokrotnie przed ciężkimi pociągami ekspresowymi. Domeną DB-E94 (później 194) był również transport towarów ciężkich, ale ciężkie lokomotywy były również wstępnie załadowane jako usługi napełniania lokalnych pociągów, które czasami składały się tylko z dwóch par samochodów kabrioletów, co czyni lokomotywę cięższą niż zestaw samochodowy. DB zrezygnował z krokodyli od 1985 r., Podczas gdy DR do 1990 r., A ÖBB nawet ufały niezawodnym lokomotywom do 1995 r. Zachowano 15 egzemplarzy E94 i 18 egzemplarzy 1020, z których niektóre działają nie tylko dzisiaj, ale są również wykorzystywane przez prywatne koleje prawie codziennie.
ESU upamiętnia teraz sześcioosiowe pojazdy, często nazywane niemieckimi krokodylami ze względu na ich przegubową trzyczęściową konstrukcję. Model ESU ma bardzo szczegółową metalową obudowę, a także trzpienie wykonane z metalu. Liczne osobno przymocowane części wykonane z metalu i plastiku zapewniają mocne wrażenie modelu w modelu. Specyficzne dla epoki różnice między lokomotywami są oczywiście odzwierciedlone na metalowym podwoziu. Uderzająca jest różna liczba piaskownic, reprodukcja drewnianych i metalowych schodów na dachu i oczywiście konstrukcja lamp. Oczywiste jest, że lampy są wolnostojące. Filigranowe pantografy można indywidualnie podnosić i opuszczać zdalnie z centrum sterowania. Światła manewrowe (pojedyncze światło po obu stronach) i oświetlenie kabiny można włączać osobno. Najważniejszym punktem lokomotywy z epoki IV są oryginalne lampy rozruchowe zamontowane po prawej stronie przez DB w kierunku jazdy na zewnętrznych końcach środkowej sekcji ramy, które można przełączać osobno. Lokomotywa jest również wyposażona w czujniki hałasu związanego z sytuacją na zakrętach, dekoder LokSound V4.0 M4 z dwoma głośnikami i zasobnikiem energii, który zapewnia bezpieczną pracę nawet na brudnych szynach lub długich trasach przełączania. Dzięki funkcjonalności RailCom Plus® lokomotywa automatycznie rejestruje się w odpowiednich centrach sterowania (np. ESU ECoS). Można również znaleźć uniwersalną elektronikę z szlifierką wtykową i uniwersalnymi zestawami kół, które sprawdziły się w innych lokomotywach ESU w E94. Dekoder LokSound oczywiście słyszy oryginalne dźwięki jazdy E94. Aby zapewnić wystarczająco dużo miejsca dla głośnika i jego kapsuły dźwiękowej, w każdym wózku znajduje się kompaktowy silnik zworowy z kołem zamachowym i napędza dwie osie. Cztery opony trakcyjne zapewniają, że lokomotywa przykłada również swoją moc do szyn. Osie centralne są sprężynowane dla idealnego zużycia energii.
Model
Metalowa obudowa i podwozie
Małe części wykonane z mosiądzu i plastiku przymocowane osobno
Wolnostojące uchwyty i latarnie
Bufor wiosenny
Standardowy wałek sprzęgła z prowadzeniem ogniwowym zgodnie z NEM 652
Wspomagane silnikowo podnoszenie i opuszczanie pantografów
Dwa silniki ze zworą dzwonową z kołem zamachowym
Cztery osie napędzane kardanem i przekładnią ślimakową
Cztery pierścienie
Uniwersalna elektronika
Zmiany białego / czerwonego światła, oświetlenie kabiny, światła manewrowe
Sterowanie za pomocą dekodera ESU-LokSound V4.0 M4 z wysokiej jakości głośnikiem
Czujniki krzywej
Kondensator pamięci „PowerPack” do nieprzerwanego zasilania
Długość ze zderzakami 213,8 mm
Minimalny promień 360 mm
Ilość ocen: 0
| Nazwa produktu | Elektrowóz BR 194 126 (ESU 31123) |
| Dostępność | Produkt archiwalny! |
| Producent | ESU |
| Numer katalogowy | 31123 |
| Epoka | IV (od 1970 do 1990) |
| Skala | H0 (1:87) |
| Zarząd | Niemieckie Koleje Federalne (DB) |
| Zasilanie | prąd stały |
| Wbudowany układ dźwiękowy | tak |
| Dekoder cyfrowy | w standardzie DCC |
| Złącze dekodera | złącze w standardzie PluX22 (22-pin) |
| Światła czołowe | 3 światła białe z przodu i 2 czerwone światła z tyłu, zmienne |
| Oświetlenie wewnętrzne | zamontowane |
| Kinematyka krótkiego sprzęgu | tak |
| Silnik | pięciopolowy |
| Koło zamachowe w silniku | dwa |
| Ilość osi napędnych | trzy |